روزنامه دنیای اقتصاد ، ۵ مرداد ۱۳۹۰

بر اساس آمارهای موجود، جمعیت مهاجران افغان در ایران به بیش از۳ میلیون نفر بالغ می‌شود که ۱ میلیون نفر آنها را مهاجران غیرقانونی تشکیل می‌دهند.(1)
به حضور مهاجران افغان در ایران می‌توان از زوایای مختلفی نگاه کرد، اما موضوعی که در این نوشتار می‌خواهم به آن بپردازم، فرصت‌های سوادآموزی و تحصیل برای مهاجران و فرزندان آنها در ایران است. دولت ایران همواره محدودیت‌ها و تبعیض‌هایی را برای تحصیل افغان‌ها در ایران فراهم کرده است. این محدودیت‌ها از ممنوعیت ثبت‌نام در مدارس دولتی و شرکت در آزمون‌ سراسری ورود به دانشگاه‌ها، تا دریافت شهریه آزاد برای ثبت‌نام از آنها متغیر بوده است و در مجموع، شرایط بسیار دشواری را برای تحصیل اتباع افغانستان در ایران فراهم نموده است. استدلال اصلی دولت در اتخاذ این سیاست، بیشتر متوجه بار هزینه‌ای تحصیل این افراد برای دولت بوده است. از سوی دیگر، با پایان جنگ افغانستان، دولت از تمام ابزارهای ممکن برای فشار آوردن به مهاجران افغان برای بازگشت به کشورشان استفاده نموده است و به نظر می‌رسد، ممنوعیت تحصیل نیز یکی از این اهرم‌های فشار باشد.